Vietnamreis - zaterdag 4 juni 2016 - reis van Hue via Danang naar Hoi An

Beste allemaal,

We zijn inmiddels aangekomen in het schilderachtige stadje Hoi An. Deze plaats staat genoteerd op de Unesco lijst en inmiddels begrijpen wij ook waarom. Het is een stadje met een oud centrum en een zeer rijk verleden als havenstad in Azie. Er zijn invloeden zichtbaar uit Japan, Frankrijk en China. Het oude centrum is alleen toegestaan voor fietsers en voetgangers en dat scheelt een hoop drukte en getoeter. De Vietnamezen gebruiken hun claxon (zowel auto als scooter) niet alleen in situaties van gevaar maar om hun aanwezigheid aan te geven. Kortom, heul veul Vietnamezen en dus ook heul veul getoeter. In dit stadje is het dus een stukje rustiger met het getoeter. Maar ze hebben de fietsbel inmiddels ook ontdekt! Mogen jullie raden wat je hier veel hoort.

De reis naar Hoi An is prima verlopen. We zijn via de Wolkenpas naar het bekende Danang gereden. Danang was in de oorlog de belangrijkste legerplaats voor de Amerikanen. De gehele logistiek van wapens, munitie en manschappen verliep via deze plaats. Ook de luchtmachtbasis was gelegerd in Danang. Op het hoogtepunt van de oorlog waren er maar liefst 80.000 US Marines aanwezig. Danang Beach was de meeste favoriete en bekende surfplaats voor de Amerikaanse troepen die hier hun vrije tijd doorbrachten. Bovendien was Danang ook een plaats waar de Amerikaanse soldaten de Vietnamese meisjes ontmoetten met als gevolg.....een groot aantal zogeheten bastaard kinderen. Deze kinderen werden nadat de oorlog was afgelopen - vaak uit schaamte - afgestaan door hun moeders aan weeshuizen. Een deel van de kinderen zijn bij het vertrek van de Amerikanen meegenomen naar Amerika. De kinderen uit de weeshuizen zijn beschikbaar gesteld voor adoptie en over de gehele wereld (w.o. ook Nederland) terecht gekomen. Kortom, ook hier weer een hoop informatie over de oorlog en de impact die deze heeft gehad op dit land en dit gebied in het bijzonder. Wat wellicht ook nog goed is om te weten is, dat diverse Amerikanen (w.o. een heli piloot die Agent Orange heeft uitgestrooid) zich hebben gevestigd in Vietnam en zich uit spijtbetuiging inzetten voor de Vietnamese maatschappij. Dit wordt door de Vietnamezen met gemengde gevoelens bekeken.

Onderweg hebben we nog enkele stops gemaakt w.o. bij een familiebedrijfje die eucaliptus olie maakt uit de bladeren van de Eucaliptusboom. Deze bomen zijn razend snelle groeiers die veel water uit de grond onttrekken. Het hout wordt vooral gebruikt voor de papierindustrie. De bladeren voor het winnen van olie. Deze olie wordt gebruikt voor allerlei doeleinden w.o. massage. Uiteraard hebben we een lekker flesje van deze olie gekocht.

Eenmaal aangekomen in Hoi An zijn we eerst gaan lunchen. Tijdens de lunch werden we getrakteerd op een echte tropische hoosbui, die een groot deel van de middag van invloed is geweest op het weer. Met een eerste rondwandeling hebben we de eerste indruk gekregen van Hoi An. De komende 3 dagen zullen wij hier verblijven en gaan we nog veel mooi en leuke dingen zien, die we uiteraard graag met jullie delen.

Maar morgen....is het natuurlijk ook FEEST. Carla is jarig. Ze denkt dat we dit stil voorbij laten gaan, maar ik heb - samen met Esther (onze reisleidster - er al voor gezorgd, dat dit niet zo is. Uiteraard kunnen jullie er via de WhatsApp ook voor zorgen dat Carla zich nog een beetje jarig voelt.

Ik houd jullie op de hoogte.

PS:
De foto's houden jullie nog even tegoed.